คําพิพากษาฎีกาที่ 1137/2559  หนี้ที่จําเลยที่ 1 ต้องรับผิดต่อโจทก์เป็นมูลหนี้ละเมิดที่จําเลยที่ 1 กระทําขึ้นแต่ฝ่ายเดียวเป็นการเฉพาะตัว โดยไม่ปรากฏว่าจําเลยที่ 2 ได้มีส่วนร่วมรู้เห็นในการกระทําละเมิดของจําเลยที่ 1 ต่อโจทก์ และมูลหนี้ละเมิดไม่อาจให้สัตยาบันได้ ดังนั้น แม้จําเลยที่ 1 จะนําเงินที่ได้จากการทําละเมิดต่อโจทก์มาซื้อทรัพย์สินหรือฝากไว้ในธนาคารระบุชื่อจําเลยที่ 1 และที่ 2 เป็นเจ้าของร่วมกัน ก็มิใช่หนี้ร่วมตามความหมายแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1490 จําเลยที่ 2 ซึ่งเป็นสามีจําเลยที่ 1 ไม่ต้องร่วมกับจําเลยที่ 1 รับผิดต่อโจทก์